അര്‍ദ്ധവിരാമം

ഇനിയുണ്ടൊരര്‍ദ്ധവിരാമമീ വാസന്ത-

മണിയുന്ന പൂവിനും പുലരികള്‍ക്കും,

ഇവിടെയീ ചെങ്കൊടിക്കും പാതിവിശ്രമം

ചിന്തുന്ന രക്തച്ചുവപ്പിനല്ല.

തുടികൊട്ടിയെത്തിയോ പൂരങ്ങളതിവേഗ-

മതു കണ്ടു വേനലും നൃത്തമാടി.

നിറനഗ്നമേനികള്‍ വിപിനാന്തരങ്ങളില്‍

നവലോകമാകെത്തിരഞ്ഞു നിന്നൂ.

പറയാന്‍ മറന്നിട്ട പദസഞ്ചയങ്ങള്‍ പോല്‍

മലര്‍വാകയാകെച്ചുവന്നിരിപ്പൂ

അതിഥിയാം കാറ്റിനെ കാത്തിരിപ്പാണെന്നു-

മവളാകെ നിര്‍വൃതി പൂണ്ടു നിന്നു.

ഒടുവിലാ തെന്നലും യാത്രയാകെ; തന്റെ

കവിതകള്‍ക്കര്‍ദ്ധവിരാമമാകെ;

പരതിനിന്നവളാ വിദൂരമാം രാത്രിയി-

ലൊടുവിലായ് കണ്ടൊരാ സ്മൃതിപഥത്തില്‍.

മഴ വന്നു മാനത്തൊരുത്സവാഘോഷമായ്

മണ്ണോ നനഞ്ഞൊട്ടി നാണിച്ചു പോയ്.

അകലെയെങ്ങോ മറഞ്ഞരുളും പിതൃക്കളി-

ന്നരികിലീ മഴയായി പെയ്യുമ്പോഴേ,

മൃതിയുമൊരര്‍ദ്ധവിരാമമി,ജ്ജന്മത്തി-

നതിരറ്റ മോഹമരീചികക്കും…..

ഇനിയുമുണ്ടര്‍ദ്ധവിരാമങ്ങളെങ്കിലി-

ന്നണിയുമീ കൈവിലങ്ങൂരി മാറ്റാം,

ഇനി നല്ലൊരര്‍ദ്ധവിരാമമേകാന്‍- എന്റെ-

യിടനെഞ്ചിലാടുമീ പ്രണയത്തിനും……..