കണിക്കൊന്ന പൂത്തപ്പോൾ
വീണ്ടും കണിക്കൊന്ന പൂത്തു – വിരൽത്തുംബി-
ലാരോ വിറക്കുന്നൊരോർമ്മയായ് വന്നുവോ
മേലേ തപിക്കുന്ന നോവിലീ ജീവന്റെ
വേവിൽ വിയർപ്പിന്നുരുൾപ്പൊട്ടലാർന്നുവോ
മീനക്കൊടും വെയിൽ വന്നിറങ്ങി, മണ്ണി-
ലാടിത്തിമിർത്തു തിറക്കോലമായിരം
ഇല്ലൊരിറ്റില്ല ജലസ്പർശ്മിന്നലെ
ച്ചൊല്ലിപ്പിരിഞ്ഞു മലർക്കിളിക്കൂട്ടങ്ങ-
ളെന്നാലുമേതോ പകൽക്കിനാവെന്നോണ-
മിന്നും കണിക്കൊന്ന പൂത്തുനിൽല്ക്കുന്നുവോ.
എന്നും മിനുക്കുമെൻ ചില്ലുകണ്ണാടിയിൽ
ഇന്നും തെളിഞ്ഞൊരാ കുട്ടിത്തരങ്ങളിൽ
എന്തോ തിരഞ്ഞുപോയ് പൊട്ടിയ കുപ്പി-
വളപ്പൊട്ടുകൾക്കിടക്കൊക്കെയുമെന്തിനോ.
◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌
പണ്ടൊരു മേടപ്പുലർവേളയിൽ കണി
കണ്ടുണർന്നീടുവാൻ പൂവാകയെൻ
നെഞ്ചിൻ നെരിപ്പോടു കത്തുന്ന തീയെടു-
ത്തഞ്ചാറു വാണങ്ങളെയ്തു വിണ്ണിൽ
മേലെ പറന്നുയർന്നാകെക്കറുപ്പിന്റെ
മേലാപ്പു നീർത്തി പുകക്കൂട്ടുകൾ
ആ കറുപ്പിൽ നിന്നുമൂർന്നിറങ്ങിത്തളർ-
ന്നാകെ ചുവന്നുപോയ് സൂര്യനേത്രം
◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌
ഇല്ലറിഞ്ഞില്ല ഞാനെന്നിട്ടുമന്തിയിൽ
കല്ലിൽത്തളർന്നു വീണന്തിച്ചു നിന്നുപോയ്
എണ്ണ വറ്റിത്തീർന്നിടാതെ മനസ്സിൻ
വരാന്തയിൽ കത്തിയൊരാ തിരി കെട്ടുവോ???
ചെങ്കനൽച്ചൂളയിൽ നിന്നാഞ്ഞടിക്കുന്ന
നൊംബരക്കാറ്റേറ്റുറങ്ങിയോ താരകൾ
കാലം കടക്കുവാൻ തോണിയുമായ് വന്ന
കാറ്റേ! മറക്കില്ല നിന്നെയൊരിക്കലും……
Labels: ഓര്മ്മ